Μια κοινωνία προοδεύει και είναι δυνατή όταν δημιουργούνται συνθήκες συνοχής, τέτοιες συνθήκες υπάρχουν όταν η πολιτική της εξουσίας παρέχει τα μέσα ώστε ο καθένας ν’αντιμετωπίσει τα προβλήματα του βίου και τις ανάγκες της ζωής.
Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει το κάθε μέλος της κοινωνίας να αισθάνεται αλλά ούτε και να είναι μόνο του.
Σε μια κοινωνία όπου ο πολίτης αφήνεται μόνος, ο ανενδοίαστος και δυνατός θα εκμεταλλευτεί τους πάντες και οι αδύνατοι θα υποκύπτουν δυστυχούντες. Μια κοινωνία τέτοια δεν είναι δυνατή και δεν αναπτύσσεται. Η μέριμνα για τον κάθε πολίτη θα πρέπει να περιλαμβάνει κριτήρια τόσο ηλικιακά όσο και οικονομικά και πνευματικά. Τέλος κάθε είδους διαφορά να μη γίνεται εμπόδιο στη ζωή του πολίτη.
