Σύγχυση και τάξη.

Η σύγχυση εμφανίζεται όταν έχει βάλει κάποιος τα πάντα σε μια νοητική τάξη.

Για παράδειγμα, τα περισσότερα εξουσιαστικά θεωρήματα υποστηρίζουν ότι μπορεί να επιβληθεί ανθρωπισμός με τη βία. Τα απαραίτητα όμως για την ανθρώπινη συνείδηση, δηλαδή η ειρήνη, η συναδέλφωση και η ελευθερία, είναι αδύνατο να αναπτυχθούν με τη βία.

Η συναδέλφωση και η ελευθερία που είναι απαραίτητες σε μια κοινωνία δεν μπορεί να έχουν τον χαρακτήρα μιας απλής συνύπαρξης ή ανάμειξης ατόμων. Η οργάνωση μέσα στη διαφορετικότητα είναι απαραίτητη για την κοινωνική τάξη.

Στο χαρακτήρα της ειρηνικής ένωσης είναι απαραίτητη η κοινή και σταθερή θέληση των ατόμων και η προσπάθεια προς ένα κοινό στόχο, τουλάχιστον με πνευματική συνάφεια. Αν υπάρχουν και κοινά υλικά μέσα, ακόμη καλύτερα. Η βάση της δράσης ας είναι η δικαιοσύνη, η υπομονή και η σταθερότητα.

Όλα τα παραπάνω έχουν δοκιμαστεί σε πνευματικές κοινότητες με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Αν όμως η συνδετική ύλη της ομάδας ή της κοινότητας ή ακόμη και της ευρύτερης κοινωνίας είναι η ύλη, ο ατομικός πλουτισμός, η ξεχωριστότητα κ.λ.π., η αποτυχία είναι σίγουρη και η μηχανιστική αντίληψη θα κυριαρχήσει.