Η δόλια και κίβδηλη θεωρία των δύο άκρων (29/9/13)

 Ο καπιταλισμός, δηλαδή η καθιέρωση της εκμετάλλευσης των ανθρώπων έχοντας ξαναβαφτιστεί σε «ελεύθερη αγορά» ή σε «οικονομία της αγοράς», προσπαθεί να προστατευθεί από την αντίδραση των λαών που καταληστεύονται και υποδουλώνονται για άλλη μια φορά, ανασταίνοντας τον βρικόλακα ναζι-φασισμό. Η προσπάθεια αυτή γίνεται σε δύο μέτωπα, αναβιώνεται το δήθεν λαϊκό κίνημα των εχθρών της δημοκρατίας, κοινώς μαχαιροβγάλτες, προκειμένου οι ευτραφείς αστοί να έχουν ομάδες κρούσης, αφού οι ίδιοι , λόγω πάχους αλλά και αγωγής, δεν μπορούν να «κατέλθουν» στα πεζοδρόμια. Το δεύτερο μέτωπο αφορά στη συκοφάντηση του σοσιαλισμού.

Οι θεωρίες και οι απόψεις υποστηρίζουν ότι για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας φταίει η σοσιαλιστική ιδέα και ο κομμουνισμός, βασίζονται σε αυθαίρετες και αξιωματικές θέσεις, όπως π.χ. οι εξής πλάνες που θα καλλιεργούνται συνεχώς και με όλα τα μέσα.

1. Ο θεολογικός χαρακτήρας της πολιτικής.
2. Ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ο παράδεισος επί της γης.
3. Ότι είναι αδύνατη η υπέρβαση του ατομισμού και η αλλαγή των ατόμων σε κοινωνικά μέλη.
4. Ότι κάθε απόπειρα προς την κατεύθυνση της κοινωνικοποίησης θα οδηγήσει σε καταστροφές και πολέμους παρόμοιους του 20^ου αιώνα.
5. Ότι κάθε προσπάθεια επανάκτησης μιας ολοκληρωμένης συνειδητότητας είναι μάταιη.
6. Καλλιεργείται η γραφειοκρατική αντίληψη σαν κοινωνικός έλεγχος.
7. Εφαρμόζεται η συνεχής συμπίεση του χρόνου και ο μόνιμος εκμηδενισμός του χώρου.
8. Καλλιεργείται σα μοναδική η σκοπιμότητα του κέρδους και της ωφέλειας.

Ένα από τα προβλήματα της «ανακατασκευασμένης» μνήμης είναι η ένταξη με το ζόρι των μαρτύρων και των θυμάτων του κομμουνισμού στην υπηρεσία μιας «αντιολοκληρωτικής» ιδεολογίας η οποία κατασκευάστηκε εκ των υστέρων. Ο ίδιος και απαράλλαχτος μηχανισμός ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τα θύματα των εγκλημάτων του ναζισμού προκειμένου να στήσει τον νέοσιωνισμό.

Το στρατήγημα είναι η διπλή γέφυρα της συνήθους υπεραπλούστευσης, δηλαδή, αν ο Στάλιν είναι τόσο εγκληματίας όσο και ο Χίτλερ τότε και ο κομμουνισμός είναι το ίδιο εγκληματικός όσο και ο ναζισμός. Εσκεμμένα παραλείπεται βέβαια ότι Χίτλερ και ναζισμός είναι ταυτόσημα και ότι δεν νοείται το ένα χωρίς το άλλο, ενώ δε συμβαίνει το ίδιο με τον Στάλιν.

Ποιος μιλάει και με ποιο δικαίωμα στο όνομα των νεκρών;

Αγνοούν ότι πολύ μεγάλο μέρος των θυμάτων του «Σταλινισμού» ήσαν κομμουνιστές;

Αγνοείται με ιδιοτέλεια ότι το αποτυχημένο και εν πολλοίς εγκληματικό σοβιετικό πείραμα δεν έχει καμιά σχέση με την ισότητα των δικαιωμάτων και τη μη εκμετάλλευση του ανθρώπου, που είναι οι βασικές αρχές του σοσιαλισμού. Συκοφαντούν συγχέοντας εσκεμμένα μια εγκληματική γραφειοκρατία, δηλαδή τον σταλινισμό, με την κοινωνική δημοκρατία.

Οι στόχοι που η «ελεύθερη αγορά» θέλει να καταστραφούν είναι οι αξίες της ισότητας, της κοινοκτημοσύνης, του κοινοτισμού και της ειρήνης. Έναντι αυτών προσφέρει την κατανάλωση, την ανεργία, την αδικία, τη φτώχεια και τη βία.