Διάχυση, διαπίδυση και όσμωση (23/11/2014)

Το φαινόμενο της διάχυσης όπως όλοι θυμόμαστε από το σχολείο αφορά στην αμοιβαία διείσδυση δύο διαφορετικών υγρών. Eξηγείται από την άτακτη θερμική κίνηση των μορίων εξαιτίας της οποίας αυτά συνεχώς μετακινούνται μέχρι να δημιουργηθεί πλήρης ομοιομορφία.  Η άτακτη κίνηση αφορά και σημαίνει ότι γίνεται προς κάθε κατεύθυνση.

Ένα είδος διάχυσης, ονομάζεται όσμωση. Το φαινόμενο αφορά στην διάχυση που συμβαίνει μεταξύ δύο υγρών που είναι δυνατόν να αναμειχθούν και τα οποία διαχωρίζονται από πορώδες διάφραγμα ή από ζωικό υμένα. Η κίνηση που συντελείται τείνει να εξισώσει την πυκνότητα των υγρών. Ο όρος είναι συνώνυμος προς την διαπίδυση και διαχωρίζεται σε ενδόσμωση, όταν αφορά σε κίνηση που απορρέει από τη διαφορά πίεσης ουσιών διαμέσου των πόρων του πορώδους διαφράγματος, εντός ορισμένου χώρου, και εξόσμωση με κίνηση προς την έξοδο του χώρου.

Η κατεύθυνση καθορίζεται από την πυκνότητα των υγρών. Στην ουσία η μειωμένης αντίστασης πλευρά δέχεται τη ροή και υφίσταται την διάχυση με αποτέλεσμα την εξασθένιση και την ομοιομορφία των δύο  διαλυμάτων.

Διακρίνουμε έτσι ότι σημαντική είναι η καταρχάς δυνατότητα ανάμειξης, ότι και η κατεύθυνση είναι προς το αδύνατο διάλυμα και ότι το αποτέλεσμα είναι η ομοιομορφία.

Εξηγείται έτσι, με άλλα λόγια, ότι η ροή μιας ουσίας σε υγρή κατάσταση και η κατεύθυνση της κίνησης είναι ανάλογη προς την αρνητική βαθμίδα συγκέντρωσης. Η μειωμένης αντίστασης πλευρά δέχεται την διάχυση με αποτέλεσμα κίνηση και προς τις δύο κατευθύνσεις με μεγαλύτερη ταχύτητα προς την πλευρά του μειωμένης αντίστασης υγρού (νόμος του Fick). Συμπέρασμα, ότι κανένα ρόλο δεν παίζει η ποσότητα των υγρών, ούτε το βάρος, ούτε και ο όγκος, αλλά μόνον η πυκνότητα του διαλύματος. Είναι απαραίτητο να υπογραμμιστεί η φύση και το είδος του πορώδους τοιχώματος.

Ο νόμος της διάχυσης και η μελέτη του θα μπορούσε να φωτίσει φαινόμενα επικοινωνίας ή άλλων κοινωνικών εκφράσεων αν με μικρή τόλμη ο ερευνητής απαλλαγεί από τις κατεστημένες αντιλήψεις και μεταφέρει στο κοινωνικό πεδίο τους γνωστούς νόμους που διέπουν την φυσική και την χημεία. Για παράδειγμα, εξετάζοντας την τελεστική επικοινωνία της τηλεοπτικής μορφής μπορούμε χωρίς φόβο να πούμε ότι διέπεται από τους νόμους της διάχυσης.

Ακόμη, εξετάζοντας τη ροή του χρήματος μπορούμε να δούμε ευκρινέστερα πώς παραβιάζεται ο φυσικός νόμος μέσω του ελέγχου του πορώδους διαφράγματος κ.λ.π. . Ένας άλλος τομέας με μεγάλο ενδιαφέρον είναι η πολιτική, τα συστήματα εξουσίας, οι ιδεολογίες κ.α.

Εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζω την άποψη ότι το κοινωνικό γίγνεσθαι και κατά συνέπεια η πολιτική, διέπεται από τους φυσικούς νόμους της φυσικής, της χημείας, της αριθμητικής και της γεωμετρίας. Αυτή η σταθερή πεποίθησή μου πολλές δυσκολίες και δεινά συσσώρευσε τόσο στην προσωπική ζωή όσο και στη δραστηριότητά μου, δυσκολίες και δεινά που προέρχονταν από κάθε κατεύθυνση (από άνω, κάτω, δεξιά και αριστερά). Όπως είναι γνωστό κάθε σύστημα με συγκροτημένα μηχανιστική αντίληψη θέλει να ερμηνεύει τα γεγονότα και γενικά τα της ζωής με την δική του εγκαθιδρυμένη λογική και τους δικούς τρόπους ενώ σύγχρονα αγνοεί την φυσική τάξη και θέλει να την παραβιάζει προς ίδιο όφελος.

Είναι τελείως απαράδεκτο για το κατεστημένο να υπάρχουν νόμοι ολότητας, δηλαδή νόμοι που να ισχύουν για όλες τις ανθρώπινες και κοινωνικές σχέσεις.

Η αντίδρασή τους αυτή είναι φυσική γιατί αν αυτό αποδειχθεί κάποτε, θα πρέπει να αποδεχθούν την κυριαρχία του Όλου πάνω στα μέλη του και τα μέρη του και όχι το αντίθετο πράγμα, που μετά μανίας επιδιώκουν.