Η αντισυστημική Μαντάμ (29/11/2014).

           Η αγραμματοσύνη, όπως πάντα, συγχέει την έννοια του συστήματος με την κατεστημένη εξουσία.

Μια δεύτερη παρατήρηση αφορά στο ότι δεν υπάρχει αντισύστημα. Μπορούν να διακριθούν αντίρροπες κατευθύνσεις αλλά αυτές δεν είναι ποτέ αντι- αλλά συμπληρωματικές.

Η εξουσία από την άλλη μεριά, είναι παράγωγο της «ουσίας» που ελληνικά σημαίνει ύλη. Το γεγονός αυτό αποκαλύπτει ότι πίσω από κάθε λεγόμενη ή πραγματική εξουσία υπάρχει κατοχή, εκμετάλλευση και έλεγχος της φθαρτής ύλης. Αυτή η τελευταία είναι οιαδήποτε συσσώρευση ύλης, όπως πολύτιμοι λίθοι, χρυσός, χρήμα, πληροφορίες, γη, κτήρια, εγκαταστάσεις, όπλα, δούλοι, υπηρέτες, υποτακτικοί κ.α.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι αναφέρεται μεν σαν όρος η εξουσία, εξυπονοείται όμως «η δύναμις εξουσίας», δηλαδή η δύναμη που πηγάζει απ’ την ύλη. Το αντίπολο της ύλης συνηθίζεται και φαντάζει να είναι το «πνεύμα». Στην πράξη όμως το δίπολο αυτό αφορά στο φθαρτό και το άφθαρτο.

Ο τίμιος παρατηρητής θα έχει εντοπίσει ότι δεν υπήρξε ποτέ εξουσία των πτωχών και των αδυνάτων, αυτών δηλαδή που δεν κατέχουν φθαρτά, εκτός του σώματός τους και των απαραιτήτων, των καταναγκαστικά δηλαδή επιβαλλόμενων από το βίο ή τη ζωή.

Η κατεστημένη εξουσία όπως κάθε δομή που έχει την δυνατότητα αναπαραγωγής της αλλά και του μετασχηματισμού, χρησιμοποιεί τον μηχανισμό επιβίωσης και συντήρησης που διαθέτει, συνήθως έναν μηχανισμό αντιγραφής της δομής (replica).

Η επιβίωση έτσι γίνεται ο βασικός στόχος κάθε προσπάθειας να κρατηθεί στη ζωή η συγκεκριμένη δομή. Στην ουσία αντιγράφει τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο λέμε ότι «το σύστημα αναπαράγεται κατ’ εικόνα και ομοίωση». Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι το σύστημα αναπαράγεται όπως είναι αλλά και όπως φαίνεται ότι είναι.

Πολλές φορές τα αντίγραφα δεν είναι τελείως όμοια. Αν όμως κάποιο από αυτά τα ξεχωριστά αντίγραφα καταφέρει να αναπαραχθεί με ταχύτητα, εκμεταλλευόμενο κατάλληλα την περιβάλλουσα ύλη, τότε αυτό το ελαττωματικό αντίγραφο θα κερδίσει την επιβίωσή του και θα αναπαραχθεί σε μεγαλύτερους αριθμούς από τις άλλες δομές.

Βλέπουμε έτσι και ερμηνεύουμε την τάση εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος και της υπάρχουσας ύλης με μανιώδη τρόπο συνήθως από αντίγραφα του ανθρώπινου γένους που δεν έχουν εξελιχθεί κατά φύση, στα οποία υπερβάλλει η εγωκεντρική χθόνια τάση σε βάρος της κοσμικά πνευματικής.

Αυτό σημαίνει στην πράξη, ότι κάθε δομή επιδιώκει, μέσω της ικανότητάς της, να αναπαράγεται και να μετασχηματίζεται, να επιβεβαιώνει την ύπαρξή της και να προσαρμόζεται μετασχηματιζόμενη στις περιβαλλοντικές συνθήκες που, ενδεχομένως, την απειλούν.

Αυτό εξηγεί το γιατί στον εξελικτικό μηχανισμό υπάρχουν δύο επιφανειακά αντίρροπες τάσεις: η συντήρηση και η μεταμόρφωση, που στην πραγματικότητα υποστηρίζουν τον ίδιο στόχο, την διατήρηση της ισορροπίας μιας δομής σε σχέση με το περιβάλλον της.

Θα μου πει κάποιος ότι «κομίζω γλαύκας στας Αθήνας». Από τα πρώτα χρόνια της εμφάνισης του ανθρώπινου γένους αυτό το «έργο» παίζεται με σχεδόν απόλυτη επιτυχία. Η συντήρηση μεταμορφώνεται συνεχώς σε σχέση με τις αλλαγές του περιβάλλοντος προκειμένου επιβιώσει. Είναι ένας γενικός κανόνας της ζωής που αφορά σε όλους. Τι συμβαίνει όμως όταν η δομή που επιδιώκει την μεταμόρφωση και την επιβίωσή της απειλεί όλες τις άλλες;

Η «αντισυστημική» Κυρία έχει κάθε δικαίωμα να μεταμορφωθεί σε οτιδήποτε της υπαγορεύει η «ξεχωριστή» οντότητά της. Δεν έχει το δικαίωμα όμως να προκαλεί, η ίδια προσωπικά, οι μηχανισμοί και τα άτομα, δημοσιογράφοι κυρίως, λαλίστατοι τότε, άλαλοι τώρα, που στήριξαν την ολυμπιακή αρπαχτή έχουν τεράστιες ευθύνες, τόσο για μέγα μέρος της οικονομικής κρίσης όσο και για την αισθητική και ηθική κατάπτωση.

Από ό,τι γνωρίζω δεν αποδόθηκαν οι λογαριασμοί της ολυμπιακής διαχείρισης κι αν αποδόθηκαν, δεν δημοσιοποιήθηκαν. Ταφόπλακα έπεσε στην ολυμπιακή περίοδο. Ούτε εισέφερε, η εν λόγω Κυρία, κάτι τι από τα κέρδη που αποκόμισε από την εργολαβία της Κίνας, αφού η τεχνογνωσία και ο μηχανισμός αποκτήθηκε από το «ελληνικό πείραμα». Η πολιτική και πολιτισμική ανικανότητα και ο επαρχιωτισμός των νεοελλήνων επιτρέπει σε πολλά ρομποτικά, αμερικανιστί «ωτ κουτουρ» και άλλα αντίγραφα να κυκλοφορούν και να προετοιμάζουν νέες αρπαχτές.