Υστερόγραφο στο δημοσίευμα "Η Τρόικα και ο αντιδιαλεκτικός χαρακτήρας της (7-2-2015)"

Ένα σύστημα κρίνεται σαν δομή από τα όρια της ευστάθειάς του στις επιρροές του περιβάλλοντος και όχι από την έκταση, το μέγεθος, την ορθότητα ή το δίκαιο των αιτημάτων.

Η προσπάθεια της Κυβέρνησης θεωρούμενη σαν επανάδραση διόρθωσης συναντά την  ακαμψία και τη μη δεκτικότητα του περιβάλλοντος προς το οποίο εκφράστηκε. Μια δική μας ακαμψία θα προσθέτει στην είσοδο του συστήματος θετική επανάδραση αντί να την αντισταθμίσει, έτσι θα έχουμε ακαμψία στην ακαμψία με αποτέλεσμα η πορεία της απόκλισης να αυξάνεται στο άπειρο. Μια τέτοια εξέλιξη οδηγεί νομοτελειακά στην κατάρρευση ή διάλυση του ασθενέστερου συστήματος.

Στην ουσία επανάδραση σημαίνει διόρθωση με επέμβαση στη λειτουργία και τους τρόπους και όχι κατ’ ανάγκη αναθεώρηση του σκοπού.

Κάτω από τις σημερινές περιστάσεις το κυβερνητικό σύστημα της πατρίδας μας αντιπαραθέτει στο πεδίο των δυνατοτήτων του περιβάλλοντος (ευρωπαϊκή οικονομική ολιγαρχία) ένα πεδίο αντίδρασης μέσα από τις δικές μας δυνατότητες και μέχρι τα όρια της νομοτελειακής ισχύος. Η άρνηση και η ακαμψία που συναντάει η Ελληνική Κυβέρνηση είναι πέρα από τα όρια των δυνατοτήτων μας και αυτό μπορεί να μας καταστρέψει ανεξάρτητα από τις ζημιές των αντιπάλων μας.

Είναι ιστορικά γνωστό ότι οι Γερμανοί δεν υποχωρούν αφού στηρίζονται στο δόγμα ότι είναι ανώτεροι όλων των άλλων.

Ο συμβιβασμός ή η υποχώρηση έχει αρνητικό πρόσημο μόνον στους παρορμητικούς εγκέφαλους.

Την ακαμψία μπορούν να επιλέγουν οι ισχυροί. Πρέπει να κερδίσουμε χρόνο και να μη συνεχίζουμε στο δρόμο που αποδείχθηκε ανεπιτυχής. Το λάθος της επιλογής του διαπραγματευτή, η ψευδορόκ, προκλητική και αλαζονική αιχμή έναντι του γηραιού και ανάπηρου κατεστημένου. Ακαμψία απέναντι στην ακαμψία, αλαζονεία απέναντι της αλαζονείας ακόμη και σαν εικόνα είναι καταδικασμένη. Τα καταπιεσμένα πλήθη ζητούν καταστροφική λύση προκειμένου να διασωθεί το γόητρο. Το γόητρο ουδέποτε διεσώθει ή νίκησε.

Η βασική λειτουργία της μυθολογίας είναι η απορρόφηση του παρελθόντος από το παρόν για να στηρίξει την ισορροπία του. Το ότι οι συνομιλητές μας επικαλούνται το τυπικό των συμφωνιών και των κανόνων αποκαλύπτει το αδύνατο σημείο τους, δηλαδή το ότι αποφεύγουν να συνομιλήσουν επί της ουσίας. Οι συμφωνίες και η τήρησή τους μπορεί να γίνουν ο Δούρειος ίππος. Υποχώρηση με μόνον όρο τη συζήτηση της νέας ελληνικής πρότασης, όχι μόνο σε οικονομική βάση αλλά και στην ανθρωπιστική διάσταση, σε ορισμένο από τα πριν χρόνο.