Δομική αγραμματοσύνη και ανηθικότητα (12/7/2015)

  Πριν διακόσια περίπου χρόνια οι «μεγάλες δυνάμεις» επέτρεψαν να κατασκευαστεί ένα «κράτος» αποτελούμενο από στοιχεία που στο παρελθόν δεν είχαν ποτέ συγκροτήσει σύνολο. Συζευκτικό υλικό: η ιστορία, η γλώσσα, ο πολιτισμός. Η πολιτική αυτή των δυνάμεων υπαγορεύτηκε από τους συσχετισμούς της εποχής και από την εποφθαλμιούμενη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Σήμερα, αυτές οι ίδιες δυνάμεις, «εταίρους» τους ονομάζουμε, με άλλους συσχετισμούς μεταξύ τους, άλλη ηγεσία αλλά τους ίδιους στόχους κυριαρχίας στην περιοχή, λυσσαλέα προσπαθούν να διαλύσουν το κατασκεύασμα.

Όσοι μελετούν ιστορικά την εξέλιξη των κοινωνιών γνωρίζουν, αντίθετα απ’ ό,τι αντιλαμβάνεται ο λαός, ότι μια ιστορική περίοδος διακοσίων ετών είναι σχετικά μικρή σε μέγεθος.

Η ίδια μαύρη διεθνής του οικονομικού κατεστημένου με μια άλλη, λόγω συνθηκών χρόνου και τεχνικών εφαρμογών, νομενκλατούρα, επιτίθεται στο ελληνικό κράτος το οποίο παραμένει ένα συνάθροισμα αρματολών και κλεφτών. Ένας πιο περίπλοκος διχασμός, πέραν του ταξικού, προστέθηκε στην ήδη επιβαρυμένη κατάσταση, από τις εμφύλιες και καθεστωτικές περιπέτειες των τελευταίων εκατό ετών. Οι «γκλαμουράτοι» και εξευγενισμένοι εραστές της «crème patisserie» ενάντια στους λαδωμένους μουσακάδες. Βεβαίως, τα συναθροίσματα που συγκρούονται δεν έχουν ομοιογένεια στο εσωτερικό τους. Μεγιστάνες του χρήματος συνωθούνται με ξιπασμένους αλλά άφραγκους «φτωχομπινέδες» από την μία, ενάντια σε εθνικιστές διανοούμενους, αριστερούς και ουτοπιστές από την άλλη. Οι θιασώτες της γευστικής «gourmet» εκζήτησης, δίπλα στα γερόντια που «σκανάρουν» τα απορρίμματα μετά τις λαϊκές.

Ένα συμπτωματικό γεγονός που συνέβει την ίδια μέρα του κλεισίματος των τραπεζών στο μικρό νησί που ζω, ανέδειξε όλο αυτό το χάος της ελληνικής κοινωνίας σε όσους συντηρούν ακόμη διαυγή και αναλλοίωτη κριτική συνείδηση.

Γάμος κόστους δύο εκατομμυρίων «ευρόπουλων» τελέστηκε με απόλυτη και χιλιοξιπασμένη μεγαλοπρέπεια. Οι «ιθαγενείς» γνωστοί για τον «μεγαλοϊδεατισμό» τους παρακολουθούσαν έκθαμβοι με τους σιελογόνους σε υπερπαραγωγή, τα γεγονότα.

Tα μέσα ενημέρωσης, τα τηλε- και ιντερ- εμετικά, συνόδευαν τους τελευταίους πέντε μήνες την «διαπραγμάτευση» που μόνο τέτοια δεν ήταν.

Μικρόνοοι  πολιτικοί και εξαχρειωμένοι δημοσιογράφοι οι οποίοι πλέον είναι μέρη και εξαρτήματα του συστήματος εξουσίας, εκτελούσαν μια κακόηχη και αποκρουστική «συμφωνία», συνοδευτική του μαρτυρίου που υπέστη κάθε ελεύθερος και περήφανος νους.

Ο λαός έχει ευθύνες για τις ηγεσίες που επέλεξε, αυτές όμως έχουν και ενοχή.

Όταν ο πολιτικός πολιτισμός δεν καταφέρνει να αναγνώσει και να συμμετέχει στην εποχή του καθίσταται αναλφάβητος και σαν τέτοιος ανίκανος να κυβερνά.

Το πρόβλημα μπορεί να εμφανίζεται επιφανειακά σαν σύγκρουση μεταξύ «φραγκοντυμένων» και «φουστανελοφόρων» αλλά στο βάθος διαμορφώνεται από το γεγονός της μη προσαρμογής των ομάδων ή συμφερόντων που διαχειρίζονται πολιτικά και πολιτισμικά την κοινωνία, στις ταχύτητες που αναπτύσσουν οι τεχνολογικές εφαρμογές και τα συμφέροντα των συσπειρώσεων της οικονομικής εξουσίας που τις ελέγχουν.

Παρατήρησε αλήθεια κάποιος την απελπιστική απουσία της διανόησης;

Δομική αγραμματοσύνη και ανηθικότητα τα δύο χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας.

Δομή ενός συστήματος λέμε όλους τους τρόπους με τους οποίους σχετίζονται τα στοιχεία του συστήματος, καθ’ όλες τις πιθανές σχέσεις, και μένουν αυτοί οι τρόποι, αναλλοίωτοι, σε όλους στους μετασχηματισμούς του. Έχουμε δύο συντεταγμένες για κάθε δομή. Η κάθετη δομή ορίζει την ιεράρχηση των στοιχείων και η οριζόντια τη σύζευξη, δηλαδή πώς τα στοιχεία συζεύονται μεταξύ τους. Όποιο στοιχείο του συστήματος και σημείο των συντεταγμένων αν εξετάσει και διερευνήσει κάποιος, αποκαλύπτεται η ποιότητα της δομής. Με αυτή την σκέψη αν η αγραμματοσύνη και η εξ’ αυτής ανηθικότητα είναι δομικό στοιχείο του συστήματος, ο μελετητής θα τις έχει ολοζώντανες εμπρός του.

Ο καθένας μπορεί πολύ εύκολα να ανακαλύψει το βαθμό ευθύνης του αν γνωρίζει τον εξής απλό κανόνα:

Η δομή σε ένα εύρυθμο σύστημα υποτάσσεται στη λειτουργία όταν οι τρόποι οργάνωσης και η σύζευξη των στοιχείων στοχεύουν αποκλειστικά στην αποτελεσματικότητα των ενεργειών και την εκπλήρωση των στόχων έναντι της ποιότητας της διαδικασίας και την ποιότητα των συζεύξεων.

Γι αυτό το λόγο η «κλεφτουριά» αδυνατεί να γίνει γερμανική και οι «μεγάλες» δυνάμεις δε θα κατανοήσουν ποτέ τους «κλέφτες».

Η δομική αγραμματοσύνη και η ανηθικότητα καθηλώνει όλους τους λαούς και τις κοινωνίες στο καθεστώς της βίας και της σύγκρουσης.

Αγραμματοσύνη:
Προφανώς δεν αναφέρεται σαν μη μόρφωση αλλά σαν έλλειψη καλλιέργειας στο κοινωνικό και ανθρώπινο πεδίο συνύπαρξης.
Ανηθικότητα:
Όπως είναι γνωστό, η ηθική είναι τόσο αφηρημένη και ελαστική έννοια. ώστε έχει πάντα ανάγκη από συνοδεία επιθετικού προσδιορισμού, έτσι έχουμε πολλών ειδών ηθικές (χριστιανική, ισλαμική,κομμουνιστική, βιοιατρική κλπ).
Η αναφερόμενη ηθική αφορά στη ζωή με αρχές απαράβατες, οι οποίες και καθορίζουν τη σχέση του ανθρώπου τόσο με τον εαυτό του όσο και με τους άλλους ανθρώπους. Η δυναμική δηλαδή ισορροπία μεταξύ αυτονομίας και αλληλεξάρτησης.