«Έξω από διλήμματα και μηχανισμούς» (2/7/2015)

Μεγάλο βάσανο είναι, αν έχεις γνωρίσει την ελευθερία της σιωπής, αναγκαστικά, να πρέπει να γυρνάς στις φυλακές των αποφάσεων και των λέξεων για μπορείς να υπάρχεις ανάμεσα στους ανθρώπους.

Η σιωπή δεν είναι φαντασίωση. Δεν μπορεί κανείς να επιλέξει ποια φαντασίωση είναι καλύτερη ή χειρότερη. Όλες είναι αποδράσεις από τη δυστυχία της πραγματικότητας, σ’ αυτό ακριβώς οφείλεται η αξία τους. Παραμένεις όμως φυγάς κι υπόδικος, αλλά όχι ελεύθερος.

Ποιος έχει το δικαίωμα να σε βάζει σε διλήμματα;

Τα δεσμά της ύλης και της λέξης, τα δεσμά ενός «όχι» κι ενός «ναι», μπορείς να τα υπερβείς με την ελευθερία του πνεύματος μέσα σου, είτε να τα αγνοήσεις και να επιλέξεις εξευτελιστικά, και να γίνεις ένα με τους δεσμοφύλακες ή αυτούς που σε καταδίκασαν ή ακόμη με αυτούς που κρίνουν χωρίς να γνωρίζουν, δηλαδή, τους γονείς, τ’ αδέλφια, τους φίλους, τους συντρόφους στη ζωή και στην πλάνη.